Povodom 100 dana rada 44. Vlade Crne Gore na čelu sa Milojkom Spajićem, može se reći da je ista ostvarila uspjeh kroz povlačenje veoma promišljenih koraka sa gotovo svim parlamentarnim subjektima i da je fokus bio na dostizanju svih očekivanih rezultata u susret Međuvladinoj konferenciji u Briselu, sa posebnim fokusom na reformske procese za koje godinama unazad nije postojala politička volja. U kontekstu poslednjeg izvještaja Evropske komisije, najviše je urađeno na odblokiranju političkog sistema i uspostavljanju efikasnog političkog dijaloga i konstruktivnog angažmana političkih partija sa ciljem imenovanja u pravosuđu.
Naime, iako je to bio zadatak Skupštine Crne Gore, ključna imenovanja u pravosuđu su konačno riješena zahvaljujući pregovaranju premijera sa predstavnicima parlamentarne većine, ali i opozicije, posebno pri izboru VDT-a koji je imao podršku 61 poslanika, i na taj način uspjela da ispuni elementarne uslove za nastavak evropskog puta Crne Gore. Takođe, iskazana je politička volja za rad na sveobuhvatnoj izbornoj reformi. Ne smije se zanemariti činjenica da je premijer uspio da na vrlo dobar način da ispregovara pitanje pripreme i sprovođenja popisa i da ostvari apsolutnu saglasnost svih relevantnih subjekata u poslednjem momentu.
S druge strane, nije mali broj stvari koji trenutno zabrinjava. Kada je u pitanju reforma javne uprave, iz dosadašnjeg postupanja se može zaključiti da se nova vlast njome isključivo deklarativno bavi i ne postoje očekivanja da ni u narednoj periodu ona bude visoko na agendi nove Vlade u suštinskom smislu. Bezbjednosni sektor je jedno od najzabrinjavajućih pitanja s obzirom da je svakog dana sve više očigledno da je ovaj sektor linija razdvajanja Demokrata i PES-a, kao glavnih konstituenata nove vlasti, i da već duži vremenski period svedočimo različitim saopštenjima i izjavama koji su u potpunom nesaglasju. Postavlja se pitanje koliko će trajati ovo nesaglasje i na koji način će se okončati. Takođe, ovo pitanje i određeni postupci nisu samo problem između ove dvije partije, već i tačka sporenja između ministra pravde i premijera odnosno dva visoka funkcionera iste partije, makar prividno. Važno je napomenuti da su ovaj period obilježili i ishistreni koraci u vezi sa predlaganjem zakonskog teksta o elektronskim komunikacijama koji nije u skladu sa preporukama Evropske komisije i ubrzano imenovanje nove zastupnice Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu bez čekanja presude Ustavnog suda. Na kraju, ono što je veoma negativno obilježilo rad vlade u prethodnih sto dana jeste neuspjeh u pronalaženju kompromisa sa predstavnicima gotovo svih reprezentativnih sindikata u državi i što veoma uskoro imamo izvesne štrajkove zaposlenih u prosvjeti, zdravstvu, javnoj upravi i pravosuđu.
